wypalenie zawodowe

Wypalenie zawodowe może pojawić się w każdej grupie zawodowej. Jednak wykonane analizowania pokazują, że kłopot tenże dotyczy szczególnie zawodów, w jakich jest typowy i bezpośredni kontakt z drugimi ludźmi: pielęgniarki, pracownicy ratownictwa i hospicjów, nauczyciele, wychowawcy, pracownicy socjalni, terapeuci i specjaliści. Wypalenie zawodowe to stan wyczerpania emocjonalnego, sportowego i duchowego. Osoba mająca na wypalenie zawodowe czuje się przepracowana, nie rozwija się zawodowo, jest niezadowolona z wykonywanej pracy. Obowiązki, które kiedyś dawały jej satysfakcje, obecnie nużą.

Wypalenie zawodowe – etiologie

Psychologowie wyróżniają pewne cechy indywidualne, które są wypaleniu zawodowemu. Należą do nich: bierność, niska samoocena, defensywność, zależność.
Wypalenie zawodowe może pojawić się u ludzi, którzy nie wierzą w swoje możliwości oraz unikają trudnych sytuacji. Kłopot dotyczy również osób przekonanych, że mnóstwo zależy z nich samych. Takie wyjście sprawia, że stawiają sobie wysokie wymagania i starają się być perfekcjonistami. Ze wszystkich sił cieszą się w pracę zawodową, jest się ona dla nich misją do zrobienia, dla której mnóstwo potrafią przeznaczyć. Są również etiologie interpersonalne wypalenia zawodowego. Można je podzielić na dwie grupy:
•relacja pracownik-klient – powszechnie pewne osoby emocjonalnie cieszą się w problemy ludzi, z którymi pracują (udzielanie porad, prowadzenie kuracji, opieka, leczenie, wspieranie), oraz a może doprowadzić do utraty energii i wypalenia zawodowego;
•kontakty z przełożonymi i współpracownikami – potrafią rodzić stresujące sytuacje, wśród których niejednokrotnie pojawiają się mobbing, konflikty, zaburzona komunikacja.

burnout czyli wypalenie zawodowe - jak sie z nim uporać

Wypalenie zawodowe – sygnały

Psychologowie wyróżniają dwa rodzaje wypalenia zawodowego: aktywne (wywołane wydarzeniami i elementami zewnętrznymi, np. warunki pracy) oraz bierne (wewnętrzna odpowiedź organizmu na etiologie wywołujące wypalenie aktywne). Sygnałami ostrzegawczymi wypalenia zawodowego są: subiektywne poczucie przepracowania oraz brak chęci do pracy. Wypalenie może zwiastować pojawienie się niechęci wychodzenia do pracy, poczucie wyobcowania i izolacji oraz postrzeganie bycia jako ponurego i ciężkiego. Osoba wypalona zawodowo zaczyna niekorzystnie podchodzić do osób, z którymi pracuje, naszych pacjentów czy klientów.

Wypalenie zawodowe – leczenie

Sygnały wypalenia w pracy odpowiadają poszczególnym etapom tego zjawiska. Poznanie ich chodzi na duże zareagowanie. Na pierwsze stadium składają się uciski głowy, bezsenność, liczne przeziębienia, wpadanie w irytację i bycie stresu. Kolejna faza wypalenia zawodowego jest znamionowana przez wybuchy złości, lekceważenie innych osób, mniejszą efektywność w pracy. Ostatnie, trzecie stadium powoduje sygnały psychosomatyczne, psychiczne i ruchowe (wrzody żołądka, nadciśnienie, ataki lęku, depresja, poczucie wyobcowania i samotności). Typ leczenia wypalenia w pracy zależy od etapu wzrostu choroby. Pierwszy krok można pokonać samemu. Wystarczy pójść na krótki urlop. Wypoczęty organizm łatwiej się zregeneruje. Kolejna faza wymaga dłuższego urlopu, podczas którego będzie można odreagować, pobyć z znajomymi i poszerzyć swoje zainteresowania.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here