Kto z nas nie zna siemienia lnianego. Myślę, że jest to tak popularny produkt, że nie sposób go nie znać, bądź też nie słyszeć o nim w dzisiejszych czasach. Tym bardziej teraz, kiedy to, tak popularne coraz bardziej staję się zdrowe żywienie. Jednak tym, którzy jeszcze nie znają tego produktu, trochę go przybliżymy. Siemię lniane to nic innego jak drobne, płaskie nasionka lnu zwyczajnego, mogą one być koloru brązowego lub też o złotej barwie. I cechą charakterystyczną jest to, iż znacznie pęcznieją i wytwarzają sporą ilość śluzu, gdy zaleje się je wodą.
Po co pić siemię lniane?
Jednak w przypadku siemienia lnianego przede wszystkim najważniejszą informacją jest to, iż mają one niezwykłe właściwości odżywcze. Dlatego tak bardzo polecane są do picia. Co nam daje picie siemienia lnianego? Przede wszystkim siemię lniane:
- przyspiesza metabolizm i wspomaga trawienie, doskonałe przy odchudzaniu,
- poprawia stan skóry i włosów,
- doskonałe źródło błonnika,
- poprawia perystaltykę jelit,
- jest bogatym źródłem kwasów omega-3 i źródłem białka,
- leczy stany zapalne, głównie przewodu pokarmowego.
Jednak pytanie jak pić siemię lniane ?
Przede wszystkim należy pamiętać, że najlepiej kupować siemię lniane w ziarenkach i na bieżąco je mielić. Wtedy to nie tracą swoich właściwości. Tak zmielone w domowym młynku siemię, zalewamy wodą i odstawiamy na około 10 minut – aby mógł się wytworzyć śluz i następnie pijemy na zdrowie. Opcjonalnie mogą to być również całe ziarenka – nie trzeba ich mielić. To którą formę wybierzemy zależy tylko od naszych upodobań. Innym sposobem jest również dodawanie całych ziarenek lub też zmielonych do naszych koktajli czy też sałatek. Plusem siema lnianego jest to, że jest ono neutralne w smaku. Także bez obaw możemy go spożywać lub dodawać do innych potraw czy tez napoi.
Podczas spożywania siemienia lnianego przede wszystkim należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu. Bowiem siemię lniane bardzo pochlana wodę i spożywanie dużej ilości siemienia bez odpowiedniej dawki wody, może prowadzić do odwodnienia.
