Przejście na emeryturę to moment wyczekiwany przez wielu ciężko pracujących Polaków. Od 2017 roku zmieniona ustawa emerytalna pozwala korzystać z odpoczynku kobietom, które ukończyły 60 lat oraz mężczyznom w wieku 65 lat. Obniżenie wieku emerytalnego ucieszyło wielu, ale znacznie obciążyło polski system emerytalny. System ten działa w oparciu o zasadę solidarności pokoleniowej. Składki osób obecnie pracujących są przeznaczane na wypłatę świadczeń dla osób już pobierających emeryturę. Na świadczenia dla przyszłych emerytów i rencistów, czyli osób które mają dzisiaj 30, 40 lat pracować będą kolejne pokolenia.
Słabość systemu zusowskiego niepokoi i zmusza do zadawania pytań o to co z emeryturami stanie się, gdy odchodzić będą coraz młodsze roczniki. Jednym z rozwiązań jest tak zwana emerytura obywatelska, czyli minimalne, równe dla wszystkich miesięczne świadczenie. Nie przekonuje to tych wszystkich osób, które przez długie lata ciężkiej pracy odprowadzały potężne składki ZUS do systemu emerytalno – rentowego. Dlaczego teraz mieliby ponosić konsekwencje nieudolnych reform emerytalnych i na zasłużonym odpoczynku cierpieć niedostatek. Być może dobrym rozwiązaniem na przyszłość staną się dodatkowe ubezpieczenia emerytalne zwane Pracowniczymi Planami Kapitałowymi. Pracownicy deklarujący comiesięczne dobrowolne składki emerytalne otrzymują dopłatę od pracodawcy oraz od państwa. Jest więc szansa na zgromadzenie znacznie większego kapitału, niż ten gromadzony w tradycyjny sposób. Jak potoczą się losy polskich emerytów dzisiaj tak naprawdę trudno jest przewidzieć.
